Ik ben altijd te laat, waar ik ook ga. Werk, een koffie afspraak, Kerstdiner. Mijn vrienden en familie weten dit onderhand wel, en vragen me daarom gerust om anderhalf uur eerder te verschijnen dan de oorspronkelijke planning was. Ik ben dit gewend, en ga daarom nog steeds op mijn dooie gemak naar afspraken toe. Maar er is één afspraak waar ik echt niet op te laat kan komen; omdat ze anders wegvliegen. Het vliegveld!
Met mijn reistas op wielen sjees ik door de gangen van het vliegveld, langs de broodjeszaken, koffiezaken, en honderden toeristen. Het zweet breekt me uit; was ik nou maar eerder opgestaan, had ik maar die vorige metro niet gemist, was ik maar naar links gelopen in plaats van naar rechts…dit zijn allemaal gedachten achteraf natuurlijk. Want het is maar één iemand zijn schuld dat ik te laat ben, en dat ben ik zelf. En misschien mijn luie genen. Maar dat heb ik van mijn ouders, dus misschien is het ook een beetje hun schuld.
Ik ben ook een typische pechvogel, dus de rugzak die ik had volgepakt voor mijn vakantie naar Italië bleek op de ochtend van vertrek een kapotte rits te hebben, en mijn ontbijtyoghurt was erdoorheen gelekt. Met een vieze yoghurt tas wilde ik zeker niet uren in het vliegtuig doorbrengen. Vol in de stress herinnerde ik mij dat ik ooit een reistas op wieltjes had gekocht, die lag nog in de kast. Deze had de toepasselijke naam ‘The Douchebag’, en dat vond ik zo grappig dat ik hem niet kon weerstaan. Ik gooide alle kleding, make up, douchespullen, boeken en meer van mijn rugtas in de reistas, en kon hem zo aan de hand mee rollen. Super handig! Zeker als je moet rennen door een drukke hal (zoals ik) en je niet steeds dat gebonk van een loodzware rugtas op je rug wil. Geluidloos, licht en snel rolde de reistas op wieltjes achter mij aan. Hij is zwart, sleek, en leek wel aerodynamisch zoals dat ding mee vloog met mij!
Mede dankzij mijn mega snelle, mooie, windbestendige tas was ik wonder boven wonder op tijd bij de gate. Oké, ze hadden mijn naam al omgeroepen, maar het vliegtuig was nog niet vertrokken en dat is voor mij nog redelijk op tijd zijn. En dit was waarschijnlijk niet gelukt met mijn vieze, naar yoghurt stinkende rugtas, die nu op mijn badkamer vloer ligt. Oeps. Vergeten schoon te maken. Ach, ik heb alle tijd.
