Festival
Het was een prachtige zomer. Het lijkt nu lastig te geloven, terwijl ik dit schrijf vallen de stromen water langs de ramen naar beneden en zit ik lekker warm met een dikke trui en een kopje thee op de bank. Het lijkt zo ver weg, maar is eigenlijk maar een paar weken geleden. Een tijd vol ijsjes, terrasjes en cocktails. Lekker bruin worden in de zomerzon en lekker barbecuen met je vrienden. Ik ben dit jaar helaas niet op vakantie geweest, maar had daardoor wel centjes over om eens lekker het festivalseizoen te gaan beleven. Ik heb er heel wat gezien, sommige beter te bereizen en beter vol te houden dan anderen. Mijn favoriet, maar tegelijkertijd stomste festival, was een festival in het zuiden van het land. Ik zal jullie vertellen waarom.
Gestolen
Ten eerste is het zuiden al best een stukje reizen. Je kan niet ‘even snel er heen’, je bent al gauw een dag kwijt aan de trip om er te komen. Desondanks besloten we toch te gaan. Dit was een mooi feestje en we waren al langer benieuwd of dit festival echt zo geweldig is als iedereen altijd zegt. Nou, dat was het! Het was stralend weer, er waren meerdere podia en het bier werd nauwelijks aangemengd met water: een luxe dus! We hebben een heerlijke dag hier gehad, maar dat gelukzalige gevoel kwam snel ten einde toen ik een patatje wou gaan halen: waar was mijn portomonnee? Nadat ik mezelf uitvoerig had betast en ook mijn vriendinnen overal had laten voelen kwamen we toch echt tot de conclusie dat hij kwijt was. Doei zonnig humeur, doei gezellige vakantiestemming in eigen land.
Schade
Eenmaal thuis nam ik de schade op. Pinpas blokkeren? Check! ID-kaart als gestolen opgeven en nieuwe aanvragen? Check! Voor je rijbewijs een soortgelijk verhaal? Check, I got this! Kentekenkaart… Hmm… wat doe je eigenlijk Als je je kenttekenbewijs kwijt bent? Daar kwam gelukkig het internet me tegemoet. Dat blijkt tegenwoordig behoorlijk simpel te zijn! Je geeft online gegevens door van je auto en hebt met een beetje geluk de dag erna al een nieuwe in huis. Dat scheelde me enorm, want als ik ook nog eens de kentekenkaart kwijt was geraakt had ik waarschijnlijk buiten mogen slapen. Binnen een paar dagen had ik het hele pakketje weer bij elkaar. Al met al een dure grap: volgend jaar neem ik zo een oncharmant buiktasje mee. Want dat we nog een keer gaan, dat staat zeker vast. Laat de zomer maar komen!
